De Spoelle in Midden-Amerika

Terug in Puerto Jimenéz

27/01 - 15:15 - Carate (Corcovado)

Ik zit (lig) hier nu te wachten op de jeeptaxi naar Puerto Jimenéz.
Vandaag om 6:30 opgestaan en om 7:30 de jungle in naar de rivier Madrigal, een 3 kwartier durende tocht door de op die moment al hete jungle. Daar aangekomen nen duik genomen in de rivier, fantastisch mooi. Ik wou eigenlijk via de rivier al zwemmend verderin de jungle gaan maar had toch wel wa schrik om een krokodril tegen te komen. Der zitten er hier dus echt hè, ik heb het van een ranger vernomen. Daarna in alle rust de fauna en flora bekeken. Weer heel veel vlinders en pelikanen gezien. Ook 2 visarenden, een reiger, een koppeltje ara´s... Het is er ook zo ongelooflijk rustig.
Jammer dat ik straks terug naar Puerto Jimenéz moet vertrekken. Het dorpje doet mij denken aan een stadje uit de western films. Er zijn hier voor de rest in de wijde omtrek geen echte dorpen en je kan in P.Jim. dan ook alles vinden: voeding, ijzerwaren, de kapper, de dokter, de apotheek, een kledingwinkel en ook een zwaarbewaakte bank. Ook het feit dat de straten hier zo stoffig zijn (geen asfalt, enkel verhard) maakt het western beeld compleet.
De tocht over het strand vanuit La Leona Sation naar Carate was weer zwaar. De brandende zon, het moeilijke stappen door het zand, die rugzak op mijne .. rug (ja waar anders hè). Nu had ik die rugzak wel al zo´n 3 kilogram lichter gemaakt door mijn tent cadeau te geven aan Ana, de sympathieke parkwachtster. Zij was er echt zeer blij mee en ik kreeg van haar een cadeau terug. Ana is eigenlijk een indiaanse vrouw die 20 dagen op het staion woont en dan 8 dagen in haar (indiaans) dorp. Daar houd men zich vooral met handwerk bezig en ik kreeg een mooi lint met twee ringen om dingen vast te sjorren.
Op stap naar Carate dus. Dit staat op de kaart vermeld als een dorpje maar er is enkel een kleine landingsstrip, en natuur onderzoekscentrum en een pulperia (kleine buitenwinkel-bar) te zien. Daarbuiten misschien nog enkele huisjes verderop in de jungle. In het onderzoekscentrum komen veel Amerikaanse universiteitsstudenten onderzoek doen en dat merk je aan de prijzen in het winkeltje. Ik heb hier dan ook een aanslag op mijn budget gepleegd door zomaar eventjes 90 Bfr. voor een blikje bier te betalen. Maar na 3 dagen op water, krachtrepen en cornflakes geleefd te hebben en na zo´n tocht over het strand kon de prijs mij eigenlijk weinig schelen. Ik heb zelfs nog een tweede gekocht. En ik heb van die 2 blikjes ijsgekoeld bier ongelooflijk genoten. Maar die prijs is echt schandalig hoog. Die dame profiteert er natuurlijk van dat zij de enige winkel-bar in de wijde omtrek is en langs de andere kant moet ze wel ook alles laten aanvoeren vanuit Puerto Jimenéz.
Om 16 uur zijn we dan vertrokken naar P.J. De chauffeur was echt nen arrogante dikke nek. Hij kon ook gewoonweg niet met die jeep rijden, schakelde steeds weer in de verkeerde versnelling. Hij vond het ook nodig om onderweg 2 keer te stoppen om een sigaretje te roken en te babbelen met een locale schone die daar rondliep (hier en daar passeren we nml. een boerderijtje). Hij vond zichzelf almachtig en eigenlijk is dat ook zo want hij runt de enige verbinding tussen Carate en P. Jimenéz. Het begon op den duur zelfs de Costa Ricanen, die bij mij in den bak van de jeep zaten, de keel uit te hangen. Ikzelf heb er mij niet teveel aan gestoord want hè ik ben op reis en ik heb tijd.

27/01 - 21:00 - Puerto Jimenéz
Hier in P. Jimenéz dan vlug nen douche genomen en dan een pintje gaan drinken. Daar terug Detlef (die natuurfotograaf) ontmoet. Hij heeft mij beloofd om wat mooie foto´s van Corcovado op te sturen. Is wel nen interessante gast; zo vertelde hij mij ook van een project waarbij hij betrokken geweest is, het Marco Polo Project. Het kwam erop neer dat ze met een groep mensen in Azië een originele oude boot hebben laten bouwen en daar dan Azië mee rondgevaren hebben en zo naar Italië. Nu moet de boot vandaar naar Duitsland varen maar hij is er door strubbelingen uit gestapt.
Daarna bij Carolina´s nen lekkere hamburger gegeten en dan de dag was weer voorbij. Morgen alweer de volgende.

Hasta luego,
de Spoelle