Een minder leuk verhaal

woensdag 01/02 - 20:25 - Granada - Nicaragua

Ola,
Deze avond nog eens langsgeweest bij Karin om nog wat spullen af te geven. Zij was daar zo tevreden mee en de balpennen kwamen net van pas want ze was samen met 2 Nederlandse vriendinnen rugzakjes met schoolgerief aan het vullen om in de scholen, die hier net terug begonnen zijn, te gaan uitdelen. Nu zat ze bijna door haar voorraad blauwe balpennen heen dus dat kwam goed uit.
Ook de uiteindelijk 130 Dollar voor de schoenen gegeven ... ze heeft mij er wel 6 of 7 maal voor bedankt. Dus op mijn beurt bedank ik jullie schenkers ook nog eens. Van dit bedrag gaan 13 paar stevige lederen schoenen voor de kinderen gemaakt worden.

Als alles goed gaat gaan we morgenmiddag een schooltje bezoeken maar het moet wel nog op zijn Nicaraguaans geregeld worden, dus we zien morgen wel.

Deze avond nog iets schrijnends meegemaakt. Toen ik hier bij mijn hostal aankwam lag er een jongetje van ongeveer 6 jaar op de grond te wenen, echt dikke tranen rolden over zijn gezichtje. Er stonden 2 amerikaanse meisjes bij die me vertelden dat het jongetje zei dat hij schrik had. We gingen naar de balie van het hostal en vertelden over het jongetje maar de receptioniste trok een raar gezicht en gebaarde dat ze er niks mee te maken wou hebben. Wij terug naar buiten en ik ben naar de bakker gelopen om een koek voor hem te kopen. Toen ik terugkwam was hij verdwenen en de meisjes vertelden mij dat hij schrik had gehad om naar huis te gaan omdat hij het geld dat hij overdag verdiend had verloren was. Geld welks hij dus voor zijn ouders moest verdienen in plaats van naar school te gaan. Uiteindelijk hebben de meisjes hem 60 Cordoba (125 Bfr.) gegeven en toen is hij naar huis vertrokken. Hij kan natuurlijk een goede acteur geweest zijn die een serieus stukje comedy opgevoerd heeft maar dit jongetje zijn tranen leken mij toch zo echt...
Ik ben met de koek dan maar naar het centrale plein gegaan waar ik er al snel een bedelaartje van een jaar of 8 blij mee maakte.
Ik had grote honger vóór het voorval maar ik moet zeggen dat mijn eetlust toen wel over was. Ik weet niet hoe zoiets bij jullie ver weg overkomt maar als je er hier middenin zit is het wel telkens effe slikken...

Uiteindelijk deze avond toch nog lekker gegeten in een pizzeria die Karin mij aangaraden had. Een supergrote pizza en 2 biertjes (365 ml.) voor zo´n 180 Bfr.

Bye allemaal, tot de volgende,
Luc