Iets wat mij soms enorm "pakt" is het kinderleed in al zijn vormen en op alle mogelijke plaatsen. Daarom wou ik op mijn reis ook ergens een aantal kinderen, al was het maar één minuutje blij maken. Een keuze maken voor één project was héél moeilijk want elk project kan wel wat steun gebruiken. Wel wou ik enige zekerheid hebben over de 100% goede bedoelingen van het project dat ik zou steunen. Aanvankelijk was ik op zoek naar een project van Vlaamse paters in Midden-Amerika maar via het internet ben ik uiteindelijk terecht gekomen bij La Esperanza in Granada, Nicaragua.
Dit hulproject werd opgestart door een Nederlandse familie in december 2001. Zij wilden de kinderen in Niacaragua helpen maar allemaal tegelijk ... da's helaas onmogelijk en dus ontfermden zij zich in de eerste plaats over de gemeenschap La Prussia aan de rand van de stad Granada. Deze organisatie werkt volledig zelfstandig en o.a. rugzakreizigers van over de hele wereld helpen hier mee door bv. een aantal weken les te geven aan de kinderen. Niet enkel de kinderen worden ondersteund; de bedoeling is om de hele gemeenschap te laten groeien zodat de kinderen het dan vanzelf wat makkelijker hebben en zo hun toekomstperspectief er al wat rooskleuriger uitziet.
Aan wat hebben zij dan nood? Eigenlijk aan alles; de voor ons meest banale zaken zijn voor hen een beetje luxe producten. Balpennen, tekenpapier, stiften maar ook kleding e.d.... alles is welkom. Ook financiële hulp is welkom en zal goed worden besteed, maar om dit te verifiëren ga ik dus ter plaatse eens een kijkje nemen. Ondertussen heb ik al wel contact met een hollandse dame wiens familie het project opgestart heeft. Zij woont in Granada en zij zal met mij ginder het project en de gemeenschappen bezoeken. Met geld inzamelen heb ik het persoonlijk nogal moeilijk omdat daar toch altijd zo'n negatief gevoel bij blijft (hoeveel geld blijft er aan de handen plakken...) alhoewel ik echt wel geloof in de beste bedoelingen van de medewerkers aan dit specifiek project. Als je dan weet dat een bezoek aan de kliniek/specialist +/- 60 Bfr. kost en zij hiervoor een beroep moeten doen op schenkingen omdat de mensen ginds dit niet kunnen betalen...
In de eerste plaats heb ik al heel wat bedrijven aangeschreven met volgende brief:
______________________________________________________________________________________
Mijn naam is Luc Spoelders en ik maak begin volgend jaar een rugzakreis door Midden-Amerika.
Omdat ik nogal begaan ben met het lot van de kinderen in ontwikkelingslanden wil ik graag wat eenvoudige spullen meenemen voor een hulpproject in Granada in Nicaragua. Het project heeft vooral tot doel om de kinderen uit enkele buitenwijken in deze stad een degelijke opvoeding te geven zodat zij een menswaardige toekomst kunnen opbouwen in dit straatarme land. Onderwijs is hiervan de belangrijkste peiler maar er wordt ook gewerkt aan de algemene ontwikkeling en gezondheid in deze wijken.
De naam van het project is La Esperanza (De Hoop) en werd oorspronkelijk opgestart door een Nederlandse familie. De organisatie werkt volledig op basis van vrijwilligers dwz. niemand ontvangt ook maar enige vergoeding voor het werk dat hij of zij voor het project verricht. Vele rugzaktoeristen vanuit de hele wereld blijven daar enkele weken werken als bv. lesgever of technieker.
Ikzelf wil graag mijn steentje bijdragen door wat spullen van hieruit naar ginds mee te nemen. Hiervoor wil ik graag een beroep doen op jullie vrijgevigheid. Ongetwijfeld hebben jullie nog wat promotiemateriaal op overschot liggen zoals bijvoorbeeld ballonnen, balpennen, kleurpotloden, stiften, notitieboekjes, kleine rekenmachines e.d.. Spullen die U en ik in alle maten en kleuren thuis liggen hebben maar die voor de kinderen ginds eigenlijk een beetje luxe-goederen zijn. Indien de respons groot is en ik dus vele hulpgoederen bij elkaar krijg, zal dit alles via de stichting “Vliegende Nonnen” vanuit Rotterdam naar Nicaragua verscheept worden.
Het ultieme cadeau voor het project zou een oude laptop zijn, ééntje die misschien al een tijdje op de informatica-afdeling in een kast onder het stof ligt en die niemand eigenlijk nog wil gebruiken wegens te oud. Voor hen zou dit echter weer een serieuze stap vooruit zijn want computeronderricht is zelfs in deze arme landen best belangrijk. Op een oudere laptop kan men immers nog perfect administratieve programma's draaien alsook eenvoudige, educatieve kinderspelletjes.
Indien U iets wil schenken voor het project kan U dit naar mijn thuisadres opsturen ofwel kom ik het persoonlijk ophalen.
Indien U nog meer informatie over het project wenst kan U mij steeds contacteren of een kijkje nemen op de website van het project http://www.la-esperanza-granada.org/
Alvast bedankt,
Luc Spoelders
..............
_______________________________________________________________________________________
Ongeveer 5 % van de aangeschreven bedrijven hebben daadwerkelijk iets geschonken o.a. balpennen en balonnen. Radio Donna spande echter de kroon!!! Van hen heb ik een laptop gekregen met een huidige, 2de hands marktwaarde van +/- 15 à 20 duizend Bfr. Alle schenkers kan je terugvinden via de links in "Alle bedrijven die La Esperanza een warm hart toedragen". Mocht je zelf ergens een doos kleurpotloden of iets anders teveel hebben of eventueel van je baas kunnen afluizen... alles is welkom!
Als jullie hier nog vragen over hebben zal ik ze met plezier beantwoorden.
Greets, Spoelle
Vrijwilligster geeft les
Dagdagelijks leven
toedragen 