Bezoek aan een kratermeer

03/02 - Laguna de Apoyo (omgeving Granada) - middag

Vanmorgen ben ik om 10 uur met een busje van het hostal naar dit prachtige vulkaan-kratermeer vertrokken. Momenteel zit ik dus eigenlijk binnenin een vulkaan die wel al lang uitgedoofd is. De temperatuur van het water is echt lekker en dat komt omdat het opgewarmd wordt door de vulkaan die diep vanonder toch nog warmte produceert. Vraag me geen technische details want ik weet niet precies hoe dit werkt.
Vanmorgen opgestaan en ik moet zeggen dat ik nog redelijk down was. De dag van gisteren laat mij niet los. Dit vergeet ik van mijn ganse leven niet.
De bus op dus voor een ritje van een half uurtje naar wederom een prachtig stukje natuur. Het water is kristalhelder en heeft magiche krachten ... als je er in geloofd ... Heb direct een duik genomen en ik moet zeggen, het werkt. Ik ben terug een beetje op mijn positieven gekomen.

03/02 - Granada - 21 uur

Daarnet afscheid genomen van Karin en haar vriendinnen. De laptop blijft bij Karin om de administratie te doen. De vorige, tweedehands, laptop is stuk gegaan en sindsdien deed zij alles met steekkaarten en allerlei papiertjes. Deze laptop zal haar werk hier wat vergemakkelijken.
Ik ben hier nog serieus op zoek gegaan naar een bos echte bloemen. Da's dus blijkbaar niet zo gemakkelijk in een derde wereld land. Plastic bloemen genoeg maar echte... Uiteindelijk toch een bosje gevonden om aan deze prachtige vrouw te schenken

Ik ga jullie nu even niet meer lastig vallen met sad stories.
Terug naar de reis en dat wil zeggen de volgende dagen Honduras proberen te bereiken al weet ik op dit moment nog niet 100 percent hoe.

Groetjes van de Spoelle

Niet voor gevoelige lezers

02/02 - Granada - Nicaragua

Vandaag hebben we een buitenwijk van Granada bezocht en 2 schooltjes waar zowel La Esperanza als het prive initiatief van Karin werkzaam zijn. Om 12 uur verzameld en de jeep van Karin, die met haken en ogen aaneen hangt, volgeladen met rugzakjes met schoolgerief erin om in de schooltjes te gaan verdelen. We waren met zijn zessen. Karin en haar 2 Nederlandse vriendinnen plus Emanuelle die Italiaan is en in Frankrijk woont, Delphina uit Frankrijk en ik. Ik had Emanuelle en Delphina leren kennen op de bus van San Jose naar hier en hun verteld over het project waarop zij vroegen om om mee te kunnen gaan.
Het eerste schooltje wat we bezochten lag in de wijk Las Camelias en da's nog een relatief goede buurt maar ook hier gaan lang niet alle kinderen naar school. Schoolplicht bestaat hier niet en de ouders kunnen dikwijls geen schoolgerief kopen en-of de kinderen moeten overdag mee geld gaan verdienen.
Toen reden we verder naar de wijk La Prusia en dit is dus echt de achterbeurt. Schokkend . De mensen leven er echt in hutten die gemaakt zijn van slechte planken die ze ergens vinden en ook veel versleten ijzeren golfplaten. De hutjes zijn ook zeer klein en de wc bestaat uit een hokje wat verderop met een gat in de grond. Je kan je voorstellen wat dat geeft bij temperaturen van 30 graden en meer.
Na een hobbelige rit zijn we dan aangekomen bij het schooltje en hebben we eerst de kleuterklas bezocht. Toen was ik wel al gepakt... al die lachende gezichtjes en als je dan ziet in welke omstandigheden zij (over)leven. De kindjes zijn gezien de omstandigheden wel piekfijn gekleed. In deze wijk wonen vooral alleenstaande moeders omdat ze ofwel hun man het huis uitgegooid hebben omdat deze toch de ganse dag dronken rondliep. Ofwel hebben zij zelf hun gezin in de steek gelaten, dikwijls om er vandoor te gaan met een veel jonger poppemieke.
We hebben dan nog wat spullen aan de kleuters uitgedeeld > schriften, kleurboeken, potloden, stiften, gommetjes, slijper,... Eentje van die kleuters wou al direct haar vingertje slijpen...
Daarna hebben we rugzakjes uitgedeeld bij de grotere kinderen. Ongelooflijk ontroerend hoe Karin hier onthaald wordt. De kinderen komen haar allemaal omarmen en met zoveel liefde... nog niet dikwijls gezien. Tis precies de Moeder Theresa van Granada.
Die rugzakjes zijn hier in Granada gemaakt door enkele van die moeders die zo dan ook weer iets verdienen en zin aan hun leven geven. Karin betaald.
De rugzakken worden gevuld met schoolgerief dat geschonken wordt (zoals mijne zak gerief die ik al de ganse tijd meesleurde) of wordt aangekocht. Karin betaald.
Vele kinderen komen vragen om nieuwe schoenen want de hunne zijn versleten of ze dragen deze van broer of zus. Elk schooljaar krijgen ongeveer 500 kinderen 1 paar schoenen die ook weer hier gemaakt worden. Karin betaald.
Een aantal kinderen heeft nog geen schooluniform en komen er dus achter vragen. Karin beloofd om ervoor te zorgen en dus wederom, Karin betaald.
Sommige moeders komen nog een extra rugzakje vragen voor een kindje in de familie dat dan niet op 1 van de scholen zit. Karin moet neen zeggen en dat doet haar pijn. Maar haar regel is dat enkel kinderen die regelmatig school lopen in 1 van haar scholen, helpt. Ze heeft geen andere keuze.
Er loopt hier een heel enthousiaste jonge Nicaraguaanse leraar rond en die krijgt 100 dollar per maand salaris. Vorig jaar heeft een Spaans koppel zijn loon betaald en ze zouden het dit jaar ook doen maar anders... inderdaad Karin betaald.
We ontmoetten ook Raoul, een jongeman uit Barcelona. Werkte hier vroeger enkele weken als vrijwilliger, keerde terug naar Spanje en stond enkele weken later terug in Nicaragua om het werk verder te zetten. Woont hier nu 3 jaar samen met een Nica girl die vast werk heeft. Hijzelf werkt al gans de tijd gewoon gratis. Dan is er ook nog eens een onderwijzer die door Karin betaald wordt en ook bv. kleuterleidsters krijgen extra van Karin want deze verdienen ongeveer 2000 Bfr. per maand.

Kijk mensen, hopelijk vinden jullie mij niet teveel een zaag maar net zoals je in Corcovado echt in de natuur moet staan om die ten volle te beleven, zo is het hier ook. Je kan foto's bekijken en verslagen op tv zien... de extreme armoede van deze mensen moet je hier zelf beleven om het ten volle te beseffen.

Maar er is hoop dankzij de goede werken hier. Ik ben zeer blij dat ik de kans gekregen heb om dit bezoek mee te maken. Een ervaring voor het leven. Nu effe alles laten bezinken want het was een zeer emotionele dag.

Greets,
Luc

Costa Rica Round-up

donderdag - 02/02 - 9:30 - Granada - Nicaragua

Nu Costa Rica even bezonken is kan ik mijn algemene indrukken ervan weergeven. Let op, dit is natuur zeer subjectief en andere reizigers kunnen er andere gedachten op na houden.

Costa Rica is, zeker in het droge seizoen, zeer goed te bereizen. Het openbaar vervoer netwerk(bussen) is zeer uitgebreid en is erg goedkoop. Voor mensen met een groter budget zijn er ook op de kleinste plaatsjes kleine vliegveldjes, soms niet meer dan een lang grasveld, en kan je dus zeer snel van de ene kant van het land naar de andere vliegen. Een auto huren is hier ook geen probleem maar om sommige, meer afgelegen gebieden te bereiken heb je een 4x4 jeep nodig en dit zeker in het regenseizoen. De prijs om zo´n wagen te huren is wel "Europees". Het verkeer is er soms mischien wat wild maar zou toch geen probleem mogen zijn.

Op dit moment is het leven er voor ons relatief goedkoop:
1.5 liter gekoeld mineraalwater : 30 Bfr.
230 ml. gekoeld sinaasappelsap : 12 Bfr.
1 koffiekoek bij de bakker : 15 Bfr.
Hamburger + frietjes + 2 grote pintjes : 150 Bfr.
Biefstuk + groenten + frietjes + grote pint : 250 Bfr.
Large BigMac menu bij McDonalds dus : 154 Bfr.
Spek, eieren, patatjes, toast + versgeperst vruchtensap : 180 Bfr.
Pintje bier van 350 ml. in een café : 40 Bfr.

Georganiseerde tours, veelal in handen van Amerikanen zijn westers geprijsd. Het hangt er natuurlijk van af wat je gaat doen maar een prijsrichting is als vogt: halve dagtrip kost tussen 1200 a 1500 Bfr. en een hele dagtrip vanaf 3500 Bfr. tot ...

San José :
het kan moeilijk anders of je passert deze stad wel eens als je in Costa Rica rondreisd. De stad op 1100 meter hoogte heeft wel een aangenaam klimaat en is goed om effe een dag van de jetlag te bekomen. De plaza aan het Nationaal Theater is vooral in het week-end een leuke, levendige plaats met veel Costa Ricanen die met hun kindjes naar daar komen. Voor de rest valt er niet zo veel te beleven en sommige buurten zijn zelfs overdag ronduit gevaarlijk. Ook veel daklozen en dronken of gedrogeerde mensen gezien. Alle huizen zijn er voorzien van stevig traliewerk en overal ook prikkeldraad, soms zelfs met elektriciteit erop.

Corcovado Nationaal Park:
Je moet er wat voor over hebben om er te geraken maar dit is voor mij het mooiste stukje natuur dat ik ooit gezien heb. Je kan op geen enkele foto weergeven welk gevoel je hebt als je daar rondloopt. Kwa wildlife is het misschien een ietsje tegen gevallen maar dan vooral in aantallen. Ik heb er wel veel verschillende dieren gezien en sommige van heel dichtbij. Het is niet het meest toegankelijke gebied van Costa Rica, maar ook volgens de Costa Ricanen het mooiste natuurgebied van hun land. Wie het wil bezoeken doet er best aan om op voorhand te reserveren want het aantal bezoekers per dag is zeer gelimiteerd.
Wie het een ietsje gemakkelijker wil kan een bezoek brengen aan de talrijke andere parken die meestal vlot te bereiken zijn. Ook kan je overal naartoe met georganiseerde tours.

Costa Rica is voor mij het ORO VERDE land, het land van het groene goud want dankzij hun prachtige natuur en het eco toerisme halen veel mensen hun inkomsten uit de toerisme industrie.

De Costa Ricanen zelf... da´s een ander verhaal... Sommigen zijn zeer behulpzaam en vriendelijk maar 70 a 80 percent van diegenen die ik ontmoet heb waren nors, onvriendelijk en ik kon er niet echt contact mee maken. Er waren natuurlijk de uitzonderingen zoals Flora en haar broer.
Ook nu ik hier al een paar dagen in Nicaragua zit valt het mij op dat, ondanks dat zij veel armer zijn dan de Costa Ricanen, de Nicas veel vriendelijker en open zijn.

Costa Rica is wel een land dat ik ooit graag verder zou willen verkennen.

Greets,
Spoelle

Een minder leuk verhaal

woensdag 01/02 - 20:25 - Granada - Nicaragua

Ola,
Deze avond nog eens langsgeweest bij Karin om nog wat spullen af te geven. Zij was daar zo tevreden mee en de balpennen kwamen net van pas want ze was samen met 2 Nederlandse vriendinnen rugzakjes met schoolgerief aan het vullen om in de scholen, die hier net terug begonnen zijn, te gaan uitdelen. Nu zat ze bijna door haar voorraad blauwe balpennen heen dus dat kwam goed uit.
Ook de uiteindelijk 130 Dollar voor de schoenen gegeven ... ze heeft mij er wel 6 of 7 maal voor bedankt. Dus op mijn beurt bedank ik jullie schenkers ook nog eens. Van dit bedrag gaan 13 paar stevige lederen schoenen voor de kinderen gemaakt worden.

Als alles goed gaat gaan we morgenmiddag een schooltje bezoeken maar het moet wel nog op zijn Nicaraguaans geregeld worden, dus we zien morgen wel.

Deze avond nog iets schrijnends meegemaakt. Toen ik hier bij mijn hostal aankwam lag er een jongetje van ongeveer 6 jaar op de grond te wenen, echt dikke tranen rolden over zijn gezichtje. Er stonden 2 amerikaanse meisjes bij die me vertelden dat het jongetje zei dat hij schrik had. We gingen naar de balie van het hostal en vertelden over het jongetje maar de receptioniste trok een raar gezicht en gebaarde dat ze er niks mee te maken wou hebben. Wij terug naar buiten en ik ben naar de bakker gelopen om een koek voor hem te kopen. Toen ik terugkwam was hij verdwenen en de meisjes vertelden mij dat hij schrik had gehad om naar huis te gaan omdat hij het geld dat hij overdag verdiend had verloren was. Geld welks hij dus voor zijn ouders moest verdienen in plaats van naar school te gaan. Uiteindelijk hebben de meisjes hem 60 Cordoba (125 Bfr.) gegeven en toen is hij naar huis vertrokken. Hij kan natuurlijk een goede acteur geweest zijn die een serieus stukje comedy opgevoerd heeft maar dit jongetje zijn tranen leken mij toch zo echt...
Ik ben met de koek dan maar naar het centrale plein gegaan waar ik er al snel een bedelaartje van een jaar of 8 blij mee maakte.
Ik had grote honger vóór het voorval maar ik moet zeggen dat mijn eetlust toen wel over was. Ik weet niet hoe zoiets bij jullie ver weg overkomt maar als je er hier middenin zit is het wel telkens effe slikken...

Uiteindelijk deze avond toch nog lekker gegeten in een pizzeria die Karin mij aangaraden had. Een supergrote pizza en 2 biertjes (365 ml.) voor zo´n 180 Bfr.

Bye allemaal, tot de volgende,
Luc

Granada

woensdag 01/02 - 11uur45 - Granada - Nicaragua

Hallo allemaal,

Ik ben hier gisteren goed toegekomen in het tweede te bezoeken land. Ik ben om 6 uur vanuit San Jose vertrokken met een lange afstandsbus van de firma Ticabus. Ik moet zeggen PRIMA organisatie > de plaatsen zijn ruim bemeten, goede zetels en volop airco. Gelukkig wist ik dat men hier graag toont dat de airco werkt en dus heb ik mijn fleece vest goed kunnen gebruiken. Een daglange trip dus voor ongeveer 430 Bfr., ongelooflijk.
Ook aan de grens nemen zij zoveel mogelijk het initiatief. Aan de Nicaraguaanse kant moesten we wel al onze bagage uit de bus nemen en ermee naar de douane. Bij ons heeft men apparaten om de bagage te scannen maar hier dus niet. Je schuift aan in een lange rij totdat je bij de beambte komt, daar druk je op een knop en als het licht op groen springt heb je geluk want dan mag je doorgaan. Rood betekent alles uitladen en wat had ik... groen, ikke blij natuurlijk.

Na het passeren van de grens direct het verschil gemerkt. Hier is geen sprake meer van een overweldigende natuur. Hier heb je meer een boerenlandschap met vooral weiden met paarden en koeien. Ik ben ook gepasseert langs 2 prachtige vulkanen en ik denk dat daar wel wat natuurpracht valt te bekijken.

Onderweg wel al even serieus moeten slikken toen we een aantal hutten, want zo moet ik het noemen, passeerden. Ongelooflijke armoede hier denk ik.

Hier in Granada dan gredropt en maar meteen met 2 andere reisgenoten een taxi (2 dollar) genomen naar Hostal Oasis. Ik ben zeer te spreken over dit hostal > zeer ruim, verzorgd en op de slaapzaal draaien 4 grote plafondventilatoren. Ook heeft ieder een kast ter beschikking die op slot kan. Dit alles voor het bedrag van 7 dollar per nacht.

Granada is een sfeervol stadje en hier heb ik mij nog op geen enkel moment onveilig gevoeld. Gisteren zelfs pizza gegeten aan een tafeltje op het trottoir, iets wat ik in Costa Rica niet heb kunnen doen.

Vanmorgen heb ik dan een meeting gehad met Karin van het project La Esperanza. Haar familie is hier met de hulp aan de minderbegoede kindjes begonnen. Zij doet een deel in eigen naam met middelen van haar familie en daarbuiten werkt zij ook, gratis, voor La Esperanza. Ik bewonder deze dame ten zeerste want zij offert eigenlijk gans haar leven op voor de hulp aan de armsten alhier. Morgen of overmorgen trekken we waarschijnlijk met 2 jeeps naar de gemeenschappen waar het allemaal om draait. Ze heeft me alvast willen voorbereiden en me fotos van de leefomstandigheden getoond ... zeer schrijnend en ik ga een moeilijke dag tegemoet maar ik voel dat ik dit echt moet doen. Ook al omdat ik beloofd heb om een verslag van het bezoek te maken met fotos en al om op de site te zetten. Zo kunnen we misschien andere mensen aansporen om ook, zoals ik, materialen naar hier mee te nemen.

Voor de mensen die mij geld gegeven hebben > ik heb in totaal 125 dollar aan steun te geven en ik ben met Karin overeen gekomen dat dit gebruikt gaat worden voor het laten maken van schoenen voor een aantal kinderen. Zij heeft hier zo'n 500 kinderen onder haar hoede en zij probeert om deze elk jaar aan het begin van het schooljaar (is nu) een nieuw paar schoenen te geven. Deze worden gemaakt door een locale schoenmaker hier en zo steunt ze de economie hier ook een beetje. Ook krijgt elk kind een rugzakje met schoolgerief en die rugzakjes worden ook hier ter plaatse gemaakt.

Dit is het voorlopig vanuit dit rustige stadje,
Tot schrijfs,
Luc

Laatste avond in Costa Rica

Maandag 30/01 - 19 uur - San José - Costa Rica

Vandaag dus opgestaan om 5 uur en dit allemaal om jullie mee te laten genieten van mijn avonturen alhier; de beloofde grote site update dus EN met foto's deze keer. Ik zat om 6 uur al voor de pc en ben er pas om 12 uur vanachter gekomen. Ondertussen natuurlijk nog met Nadia gechat. Eerst voor ze naar het reisbureau (Joker) vertrok en nadien toen ze terug was en ik dus effe "onder de voet en ondersteboven" was.
Mie en Jean hadden een paar dagen geleden het aanbod gedaan en ik had toen direct geantwoord "DOEN !" maar het leek op die moment gewoon een droom.
Ten eerste > is er nog wel ne vlieger tegen een betaalbare prijs?; ten tweede > durft Nadia alleen zo ver te reizen?; ten derde > heeft zij genoeg energie om op die 2 korte weken vanalles en nog wat te regelen?
Antwoorden:
1) Ja, tot mijn allergrootste verbazing en met mij waarschijnlijk vele globetrotters, is er 2 weken voor vertrek een plaats vrij, tegen betaalbare prijs, op ne vlieger naar Guatemala City. Daar gaat mijn theorie dat vroeg boeken zoveel goedkoper is. Waarschijnlijk toch wel effe geluk gehad want ze moest snel beslissen.
2) Zo kende ik Nadia nog niet; heel alleen naar de andere kant van de wereld reizen. Maar ik heb er het volste vertrouwen in dat zij goed gaat aankomen.
3) Ja, al die praktische beslommeringen, daar zal ze zich even doorheeen moeten werken om mee een stukje van mijn droom in wekelijkheid te kunnen beleven.

Er zit wel een kleine schaduwkant aan dit alles. Mijn duikcursus op het eilandje Utila in Honduras komt hiermee figuurlijk in het water te vallen. De planning moet nu volledig herbekeken worden en ik vrees dat ik het duiken zal moeten schrappen. Maar ik heb daar echt geen probleem mee hoor.

Dat is natuurlijk het voordeel van een grondige voorbereiding; een plotse wending (en die "plotse" is hier wel op zijn plaats) kan makkelijk opgevangen worden. Ik ga misschien een dagje langer in Granada (Nicaragua) doorbrengen en ook misschien in Tela aan de noordkust van Honduras.

Verder nog effe zeggen dat al jullie mails en commentaren mij heel veel plezier doen !

De volgende site update ... ik weet het nog niet goed maar er zullen nu wel 2 dagen over gaan denk ik.

De groeten en tot schrijfs,
De (voorlopig nog alleen) Spoelle

Puerto Jimenez - Net terug met de jeeptaxi 

Corcovado - La Leona Ranger Station 

Corcovado - Vlinder 2 

Corcovado - Vlinder 

Corcovado - Zonsondergang 

Corcovado - De Spoelle in de jungle 

Corcovado - Ingesloten door hoogtij 

Corcovado - Waterval waar ik 2 uur "moest" wachten omdat ik ingesloten zat door het hoogtij 

Corcovado - Nog eens zee, strand en jungle 

Corcovado - Voetsporen op het strand 

Corcovado - Zonder woorden... 

Corcovado - Beertjes 

Corcovado - riviertje met drinbaar water (zelf uitgetest) 

Corcovado - Zee, strand en jungle 

Corcovado - Jungle pad 2 

Corcovado - Onderkant woudreus 

Corcovado - Jungle pad 

Onderweg van Puerto Jimenez naar Carate 

Puerto Jimenez - Vogel 

Puerto Jimenéz - Hoofdstraat met mijn hotel 

Onderweg van San José naar Puerto Jimenèz

San José - Mijn Hostal Pangea 

San José - Daklozen 

San José - Nationaal theater 

SURPRISE - EMOTIES ....

Maandag - 30/01 - 10:00- San José

Jawadde. Ik heb voor jullie een supergrote verrassing, kan het zelf nauwelijks geloven, ik zweef nog altijd een beetje na HET nieuws van de dag vernomen te hebben. De reis gaat binnenkort een zéér verrassende wending nemen. Allemaal verschrikkelijk benieuwd zeker...
Nadia komt mij de laatste 2 weken in Guatemala vergezellen... We hadden het er al een paar dagen over nadat Mie en Pake het voorstel gedaan hadden aan Nadia maar ik had echt niet gedacht dat het uiteindelijk zou doorgaan maar... de vlucht is zojuist geboekt en als alles goed gaat land Nadia op 12 februari (s'avonds) in Guatemala City waar we dan 2 weken samen zullen rondtrekken. Van emotie gesproken... Ik vind dit SUPER natuurlijk en van hieruit NEN HELE DIKKE BEDANKT aan Mie en Pake !
Dit brengt voor mij natuurlijk wel werk mee. Ik ga nu mijn planning helemaal moeten herbekijken want we zijn nu wat langer in Guatemala en ik was ook maar van plan om op het laatste naar de hoofstad te gaan. Maar No Problem ik ben zeer flexibel ingesteld naar hier vertrokken dus we zien wel.

Vandaag om 5 uur opgestaan en ik zit hier al vanaf 6 uur voor de pc. Ik ga seffens nog eens proberen om foto's op de site te zetten, dat zien jullie dan wel.
Morgen vertrek ik naar Nicaragua en dan kan het wel zijn dat er niet dagelijks een update van de site komt. Zal een beetje te zien zijn van wat er in Granada gaat gebeuren en ook mijn bezoek aan La Esperanza. Ik ben ook nog van plan om een algemene round-up van Costa Rica op de site te zetten één van de komende dagen. Indien iemand van jullie specifieke vragen heeft (Jorge, jij bijvoorbeeld) stel ze maar en ik probeer ze te beantwoorden.

Iedereen het beste en tot binnenkort,
De Spoelle (die voor de moment een beetje onder de voet is)

Back to San José

29/01 - San José - hoofstad van Costa Rica

Vandaag vanuit het zuiden terug naar centraal Costa Rica gebust.
Ik had nen dikken boek bij mij genomen voor deze lange trip (meer dan 10 uur deze keer) maar ik heb daar dus maar zo´n half uurke in gelezen. Costa Rica is zo´n schoon groen land, ik was gewoon constant mijn ogen aan het uitzien. Die trip duurde voor mij precies maar half zo lang. Deze keer mocht de bagage wel onderin de bus maar halverwege zijn we van bus verandert; waarom ? wie wet da jong ? geen idee. Ik heb de, deze keer sympathieke, buschauffeur geholpen met het overladen van de zakken want die andere Costa Ricanen staken gene poot uit hé.

Na aankomst hier naar McDonalds op het levendige plein waar weer die predikant stond. Da´s echt zo´n figuur zoals op de Amerikaanse tv. Die spreekt met zoveel overtuiging... Ik versta er niet zoveel van maar steeds blijf ik effe naar hem luisteren en gisteren samen met mij weer zo´n 150 Costa Ricanen.

Op de terugweg naar mijn hotel nog een goede daad verricht. Ik zit hier dus op de grens tussen het goede deel van de stad en de achterbuurt. Nu liep daar een jonge rugzaktoeriste rond met een papierke in de hand en duidelijk de weg kwijt. Het was al donker en ik weet zeker als ze een paar blokken afgedwaalt was dat men ze overvallen zou hebben. Ik dus aan Nathalie uit Canada gevraagd waar ze naartoe moest en ze moest naar hetzelfde hotel als het mijne maar in het 2de gebouw. Ik heb dan als een echte gentleman deze jongedame dan maar begeleid tot aan de deur van het hotel.

Hasta luego amigos,
De Spoelle

Een dagje relax

28/01 - Puerto Jimenéz - Nog altijd Costa Rica

Vandaag opgestaan om 6:30. Mijn spullen wat gesorteerd en een kleine was gedaan. Daarna weer zeer lekker ontbeten bij Carolinas: spek met spiegeleieren, daarbij gebakken patatjes met een kruidige olie erover en dan nog geboterde toast. Als drank een groot glas versgeperst vruchtensap. En dit alles voor de prijs van 180 Bfr. in een dorpje zo goed als middenin de jungle.

Daarna naar de voetbaltraining van de plaatselijke jeugdploeg gaan kijken maar geen nieuwe Maradonna of Ronaldo ontdekt. Die gasten bakten er gewoon niks van maar ik moet wel erbij vertellen dat ze in volle zon trainden bij zo´n 30 graden (in de schaduw).

Daarna gechat met Nadia en in de namiddag naar het strandje hier geweest. Het water is hier echt warm; de bovenste 50 cm voelen echt aan alsof je in een gewoon warm bad kruipt en daaronder is het dan weer koeler. Ik verveelde mij wel wat, zo alleen op het strand das niks voor mij. Dan nog maar eem pintje gedronken bij Carolinas en ineens blijven eten ook. Prijs voor 3 grote bieren en nen ongelooflijk lekkere spaghetti > 260 Bfr.

Dan op de kamer alles ingepakt en klaargezet voor de busreis terug naar San Josè. De bus vertrekt om 5 uur s´morgens dus vandaag weer vroeg in bed.

Bye bye,
Luc

Terug in Puerto Jimenéz

27/01 - 15:15 - Carate (Corcovado)

Ik zit (lig) hier nu te wachten op de jeeptaxi naar Puerto Jimenéz.
Vandaag om 6:30 opgestaan en om 7:30 de jungle in naar de rivier Madrigal, een 3 kwartier durende tocht door de op die moment al hete jungle. Daar aangekomen nen duik genomen in de rivier, fantastisch mooi. Ik wou eigenlijk via de rivier al zwemmend verderin de jungle gaan maar had toch wel wa schrik om een krokodril tegen te komen. Der zitten er hier dus echt hè, ik heb het van een ranger vernomen. Daarna in alle rust de fauna en flora bekeken. Weer heel veel vlinders en pelikanen gezien. Ook 2 visarenden, een reiger, een koppeltje ara´s... Het is er ook zo ongelooflijk rustig.
Jammer dat ik straks terug naar Puerto Jimenéz moet vertrekken. Het dorpje doet mij denken aan een stadje uit de western films. Er zijn hier voor de rest in de wijde omtrek geen echte dorpen en je kan in P.Jim. dan ook alles vinden: voeding, ijzerwaren, de kapper, de dokter, de apotheek, een kledingwinkel en ook een zwaarbewaakte bank. Ook het feit dat de straten hier zo stoffig zijn (geen asfalt, enkel verhard) maakt het western beeld compleet.
De tocht over het strand vanuit La Leona Sation naar Carate was weer zwaar. De brandende zon, het moeilijke stappen door het zand, die rugzak op mijne .. rug (ja waar anders hè). Nu had ik die rugzak wel al zo´n 3 kilogram lichter gemaakt door mijn tent cadeau te geven aan Ana, de sympathieke parkwachtster. Zij was er echt zeer blij mee en ik kreeg van haar een cadeau terug. Ana is eigenlijk een indiaanse vrouw die 20 dagen op het staion woont en dan 8 dagen in haar (indiaans) dorp. Daar houd men zich vooral met handwerk bezig en ik kreeg een mooi lint met twee ringen om dingen vast te sjorren.
Op stap naar Carate dus. Dit staat op de kaart vermeld als een dorpje maar er is enkel een kleine landingsstrip, en natuur onderzoekscentrum en een pulperia (kleine buitenwinkel-bar) te zien. Daarbuiten misschien nog enkele huisjes verderop in de jungle. In het onderzoekscentrum komen veel Amerikaanse universiteitsstudenten onderzoek doen en dat merk je aan de prijzen in het winkeltje. Ik heb hier dan ook een aanslag op mijn budget gepleegd door zomaar eventjes 90 Bfr. voor een blikje bier te betalen. Maar na 3 dagen op water, krachtrepen en cornflakes geleefd te hebben en na zo´n tocht over het strand kon de prijs mij eigenlijk weinig schelen. Ik heb zelfs nog een tweede gekocht. En ik heb van die 2 blikjes ijsgekoeld bier ongelooflijk genoten. Maar die prijs is echt schandalig hoog. Die dame profiteert er natuurlijk van dat zij de enige winkel-bar in de wijde omtrek is en langs de andere kant moet ze wel ook alles laten aanvoeren vanuit Puerto Jimenéz.
Om 16 uur zijn we dan vertrokken naar P.J. De chauffeur was echt nen arrogante dikke nek. Hij kon ook gewoonweg niet met die jeep rijden, schakelde steeds weer in de verkeerde versnelling. Hij vond het ook nodig om onderweg 2 keer te stoppen om een sigaretje te roken en te babbelen met een locale schone die daar rondliep (hier en daar passeren we nml. een boerderijtje). Hij vond zichzelf almachtig en eigenlijk is dat ook zo want hij runt de enige verbinding tussen Carate en P. Jimenéz. Het begon op den duur zelfs de Costa Ricanen, die bij mij in den bak van de jeep zaten, de keel uit te hangen. Ikzelf heb er mij niet teveel aan gestoord want hè ik ben op reis en ik heb tijd.

27/01 - 21:00 - Puerto Jimenéz
Hier in P. Jimenéz dan vlug nen douche genomen en dan een pintje gaan drinken. Daar terug Detlef (die natuurfotograaf) ontmoet. Hij heeft mij beloofd om wat mooie foto´s van Corcovado op te sturen. Is wel nen interessante gast; zo vertelde hij mij ook van een project waarbij hij betrokken geweest is, het Marco Polo Project. Het kwam erop neer dat ze met een groep mensen in Azië een originele oude boot hebben laten bouwen en daar dan Azië mee rondgevaren hebben en zo naar Italië. Nu moet de boot vandaar naar Duitsland varen maar hij is er door strubbelingen uit gestapt.
Daarna bij Carolina´s nen lekkere hamburger gegeten en dan de dag was weer voorbij. Morgen alweer de volgende.

Hasta luego,
de Spoelle

Corcovado - dag 2

26/01 - 12 uur
ergens onderweg in de jungle op de terugweg naar La Leona

Vandaag om 6:30 aan de tocht naar .... zover ik kan ... begonnen. Ik volg het pad richting La Sirena deels door jungle en deels over het strand. Ongelooflijk, fantastisch mooi is het hier ! De zee met zijn prachige kleuren, het strand en dan direct de machtige jungle. Dit valt gewoonweg niet met woorden te beschrijven. Dit is een ervaring die ik in mijn hele leven niet vergeet. Ik krijg er gewoon kiekevlees van.
Ik ben hier een stukje meegegaan met een Amerikaan die al 3 maand in Midden-Amerika zit en ook hij zegt dat dit één van de mooiste plaatsen is die hij ooit gezien heeft. Na een tijdje scheiden onze wegen, hij gaat door tot La Sirena. Ik wens hem veel geluk want dat zal hij nodig hebben; hij was serieus aan het afzien met zijn zware rugzak.
Ik zit hier nu aan Punta La Chanca waar er een klein watervalletje is. Ik kan hier voorlopig niet meer verder want het stuk strand waar ik overmoet is verandert in zee... hoogtij dus. Ik zal hier zo´n 2 uur moeten wachten maar no problem ... tis hier zo mooi.

Wildlife: gisteravond de eerste aapjes gezien. Eerst één, dan twee, dan drie... Allemaal slingerapen, echte circusartiesten zijn dat. Ze zwieren van de ene boom naar de andere en terug. Ik kan ze wel niet fotograferen want ze zitten te hoog in de bomen. Deze morgen toen ik vertrok heb ik een grote groep van die beertjes tegengekomen. Ze lieten zich goed filmen en fotograferen. Daarstraks ook ara's, veel pelikanen en een reiger. Spijtig geen leguaan meer gezien maar wel hagedissen (Jesus Christ Lizard?) die, letterlijk, over het water lopen ... zeer spectaculair.

26/01 - 19 uur
La Leona Station

Ik lig hier nu terug in mijn tentje. Jaja het is hier vroeg bedtijd maar da´s normaal als je al om 5:30 opstaat. Het vroege opstaan gaat mij hier echt goed af. Om 17:30 is het hier donker en dan die sterrenhemel, die is prachtig. Ook in slaap vallen met het geluid van 1000-zenden krekels en het geluid van de zee op de achtergrond... subliem.
Daarstraks nog wat geklapt met mijnen buurman hier. Het is een Oost-Duitse professionele natuurfotograaf die al sinds begin december in Costa Rica rondtrekt. Hij maakt overal ter wereld natuurfoto´s en probeert die dan te verkopen voor op kalenders en posters enzo. Dat lijkt mij nu is een tof jobke al zit zijn vrouwtje wel veel alleen thuis. Hij vertelde mij ook dat hij gisteren vlak aan onze tent een Boa Constrictor van zo´n 2 meter gezien heeft. Volgens hem woont deze slang kortbij het kampeertereintje. Wie weet wat ritselt er hier s´nacht nog allemaal rond. Daarstraks heb ik nog slingerapen gezien en efkes een kolibrie. Allè nu ga ik slapen, morgen mijn laatste dag in Corcovado.

Greets,
Luc

La Leona Station - dag 1

25/01 - 16 uur plaatselijke tijd - La Leona Ranger Station
Corcovado National Park - Costa Rica

Ja jullie lezen goed, La Leona Sation en niet La Sirena... het was veel te zwaar om met die rugzak zover te gaan in deze hitte!
Eerst het begin: deze morgen om 6 uur naar Carate vertrokken met de jeeptaxi. Een 2 uur durende trip over verharde boswegen; zeer schoon en leuk om te doen. Rond 8 uur in Carate aangekomen en dan aan de voettocht begonnen. Na 3 km. over het strand in de, toen al, brandende zon had ik al vlug door dat ik niet volledig door zou kunnen gaan tot in La Sirena. Ik besefte dat ik er wel heen zou geraken maar in plaats van de volgende dag op verkenning te kunnen gaan zou ik gewoon platgelegen hebben. En de dag daarna zou ik dan helemaal terug moeten lopen... Aan dit alles zou ik weinig plezier beleefd hebben en dus heb ik maar besloten om te kamperen in het eerste rangers station La Leona. Het is hier ook wel perfect. Mijn tentje staat hier vlak aan het prachtige strand en langs de andere kant op 10 passen van de jungle. Dit is voor mij ook al fantastisch.
Langs de ene kant ben ik wel teleurgesteld maar aan de andere kant weet ik dat ik de juiste beslissing genomen heb.
Daarstraks ben ik al een uur of 3 in de jungle geweest en het is nog schoner dan ik al op foto´s had gezien.
Wildlife: een soort beertje ongeveer zo groot als ne poedel maar waar ik de naam niet van ken, hagedissen, allerlei soorten kleine krabben en vooral veel mooie vlinders.
Morgen ga ik een grote hike maken langs de weg die je moet volgen om in La Sirena te komen alleen ik zal na een tijdje moeten terugkeren... Het beloofd wel wat te worden want het is hier 30 graden en héél vochtig. Bij het minste wat je hier doet begin je te zweten gelijk een paard.
Oh ja, ik heb hier een mooie badkamer: de douche is een hok met een gat in en gewoon een straal water die uit een pijp komt (lekker fris) en de lavabo is buiten met zicht op zee. Da´s pas een view wanneer je hier je tanden staat te poetsen !

Uitsmijter: ik zit hier vandaag constant met volgend liedje in mijn hoofd:
je wordt ouder papa
geef het maar toe
je bent nog snel
maar wel eerder moe
je wordt ouder papa...

Tot morgen,
de Spoelle

Klaar voor vetrek naar Corcovado

24/01 - Puerto Jiménez - Costa Rica

Deze morgen wakker geworden en de zonsopgang boven het stadje hier gezien. Ik heb hier dan wat zaken geregeld zoals ook de ingang in Corcovado National Park. Dit is een gebied bijna zo groot als Vlaanderen en daar mag maar 200 man per dag in. Dat gaat hier allemaal wel zeer officiëel en ik die dacht dat ik de rangers wel zou kunnen omkopen met een fles rum indien ik er niet meer zou inkunnen... niks daarvan hoor. Ik heb geluk dat ik er nog 2 nachten kan verblijven daar waar ik er oorspronkelijk 3 gepland had. Niks aan te doen en ik ben al tevreden dat ik erin kan. Morgen wacht er mij een zware dag. Eerst meer dan 40 km. achterin een pick-up jeep en dan met pak en zak een tocht van 20 km. gedeeltelijk over strand en door jungle.
Hier in Puerto Jiménez heb ik ook de echt Costa Ricanen ontdekt denk ik. Allemaal vriendelijk en ook zeer behulpzaam; das hier constant van "buenas dias". Compleet het tegenovergestelde van de mensen in San José. Het is hier wel zeer hot, zo'n 30 graden in de schaduw pero a mi me gusta mucho este tiempo. Ja mij verstaanbaar maken in het spaans lukt mij aardig. De mensen praten hier ook langzaam en zijn meestal goed te begrijpen. Wie naar hier komt leert best wel wat basis spaans want iets anders praten ze hier bijna niet, behalve een paar woordjes engels.
Rond 22 uur valt het openbare leven hier stil. De enkele restaurant-bars sluiten dan hun deuren en de politie kijkt streng toe.
Kwa wildlife vandaag: al minstens 25 verschillende soorten vogels in alle kleuren en maten; roofvogels ook die met 15 à 20 naast elkaar rondcirkelen. Ook al wat gekko´s en ook een leguaantje die zomaar over straat kwam gestapt.
Allé da´s alles voor vandaag. Morgen naar Corcovado